کد مطلب:277219 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:126

بشارت ظهور حضرت مهدی در کتاب حجی نبی
در این كتاب نیز كه یكی از كتابهای انبیای پیرو تورات است، بشارت ظهور حضرت «بقیة الله» (علیه السلام) بدین گونه آمده است:

«یَهْوَه صبایوت چنین می گوید: یك دفعه دیگر ـ و آن نیز بعد از اندك زمانی ـ آسمانها و زمین و دریا و خشكی را متزلزل خواهم ساخت، و تمامی اُمّتها را متزلزل خواهم ساخت، و فضیلت جمیع اُمّتها خواهد آمد... این خانه را از جلال خود پر خواهم ساخت... جلال آخر این خانه از جلال نخستینش عظیمتر خواهد بود، و در این مكان سلامتی را خواهم بخشید». [1] .

این بشارت پس از آن كه به برخی از نشانه های ظهور كه در آسمان و زمین و دریا به وجود خواهد آمد، اشاره می كند، مانند سایر كتابهای انبیای گذشته، به تشكیل حكومت واحد جهانی اشاره نموده و آن را جزء آخرین دولتها به حساب آورده كه توسّط یگانه منجی عالم ایجاد می شود، و قسط و عدالت و سعادت عمومی به دست با كفایت آن حضرت بر پا می شود، و اوست كه مطلوب همه طوایف و ملل است؛ زیرا تعبیر «فضیلت جمیع اُمّتها» كه در فرازی از این بشارت آمده است، اشاره به بازگشت حضرت مسیح (علیه السلام) و نزول او به بیت المقدس، و همچنین اشاره به ظهور حضرت بقیّة الله (علیه السلام) است كه در آنجا نماز خواهد گزارد، و حضرت عیسی (علیه السلام) به وی اقتدا خواهد نمود. علاوه بر آن، در ترجمه های عربی و تركی این فراز، «آرزوی جمیع اُمّتها بر آورده خواهد شد» [2] آمده است كه این معنا كاملا با روایات اسلامی مطابق است، زیرا در ضمن یك روایت مفصل كه از امیرمؤمنان علی (علیه السلام) در مورد ظهور حضرت مهدی (علیه السلام) وارد شده، چنین آمده است



[ صفحه 335]



كه به فرزندش حضرت امام حسین (علیه السلام) فرمود:

«ثُمَّ یَظْهَرُ أمیر الأمَرَة و قاتِلُ الْكَفَرَةَ، اَلسُّلْطانُ المأمول الَّذی تَحَیَّرَ فی غَیبَتِهِ الْعُقُول، وَ هُوَ الْتّاسِعَ من وُلْدِكَ». [3] .

«سپس، امیر امیران، كشنده كافران و «پادشاهی كه مورد آرزوی جمیع اُمّتهاست» در غیبتش همگان دچار حیرت می شوند، ظهور می كند و او نهمین فرزند تو است ای حسین!».

و در حدیث دیگری از امام حسن عسكری (علیه السلام) وارد شده كه به هنگام تولّد آن آخرین حجّت خدا فرمود:

«... ستمگران گمان كردند كه مرا به قتل می رسانند تا این دودمان را ریشه كن سازند، ولی آنها قدرت خدا را دیدند، و او را «مُؤمَّل»؛ ـ یعنی: امید آینده و كسی كه مورد آرزوی مردم است ـ نامید». [4] .

و در فرازی از دعای معروف «افتتاح» ـ كه مستحب است در هر شب از شبهای ماه مبارك رمضان خوانده شود، و بنا به درخواست برخی از شیعیان به دستور خود حضرت صاحب الامر (علیه السلام) به شیعیانش نوشته شده ـ چنین آمده است:

«الّلهُمَّ وَ صَلِّ عَلی وَلِیّ أمرك، القائِمِ الْمُؤمَّل، وَ الْعَدْلِ الْمُنْتَظَرِ».

«خداوندا! همچنین درود و رحمت فرست بر ولیّ امر خودت، آن قیام كننده ای كه «مورد امید و آرزوی همگان است» و عدالت پیشه ای كه همه مردمان در انتظارش بسر می برند». [5] .

بنابر این، جای هیچ گونه تردید نیست كه منظور از: «فضیلت جمیع اُمّتها» همان مهدی موعود (علیه السلام) است كه همه اُمّتها و ملّتها و طوایف بشری در انتظار ظهور مباركش



[ صفحه 336]



لحظه شماری می كنند، و او را مصلح غیبی و جهانی می نامند. و به طور خلاصه:

«بر حسب نصوص متواتره اسلامی و كتب مقدّسه انبیا حامل لوای انقلاب جهانی و پرچمدار نهضت بی سابقه ای كه تمامی ملل جهان را به هیجان می آورد، و مرغوب و مورد انتظار جهانیان می باشد حضرت محمّد بن الحسن العسكری (علیهما السلام) «قائم» و مهدی آل محمّد (صلی الله علیه وآله وسلم) است كه خانه خدا را پر از جلال كند، و آیین خدا را در سراسر جهان منتشر سازد، جز آن كه اهل هر دیانت و ملّتی، مرغوب طوایف و منجی بشریّت را به عنوان پیشوای خود معرّفی نموده، و پیغمبر خود را حامل این لوا می پندارند، بلكه كسانی هم كه پیرو هیچ یك از شرایع آسمانی نمی باشند، در ظلمات بیدادگری و بی امنی كه روزنه امید از هر سو بسته به انتظار یك مصلح عمومی و جهانی بسر می برند». [6] .

و امّا منظور از «خانه خدا» كه در این بشارت آمده است:

«محتمل است مقصود از خانه خدا كه در بشارت فوق مذكور است مكه معظّمه، یعنی مطلع شمس فروزان حضرت مهدی (علیه السلام) باشد كه ندای اسلام را از آنجا آغاز كند، و نیز محتمل است مراد بیت المقدّس باشد كه در عصر آن حضرت، از بزرگترین مراكز روحانی اسلام گردد، چنان كه در خبر است كه: «وینزل بیت المقدّس»؛ حضرت مهدی (علیه السلام) به بیت المقدّس وارد خواهد شد». [7] .


[1] كتاب مقدّس، كتاب حجّي نبي، ص 1367، باب 2، بندهاي 6 ـ 9.

[2] روزگار رهايي، ج 1، ص 564.

[3] منتخب الاثر، فصل 6، باب 10، ص 467 به نقل از كتاب كشف الاستار ؛ الامام المهدي (عليه السلام)، ص 191.

[4] غيبت شيخ طوسي، ص 134 ـ كتاب مواليد روفيات الائمه ابن ابي ثلج بغدادي به نقل از دانشمندان عامّه و مهدي موعود، ص 41.

اين كتاب به ضميمه غيبت شيخ مفيد و نوادر راوندي در سال 137 هجري در نجف اشرف به چاپ رسيده است.

[5] اقبال الاعمال، ص 324 ؛ زاد المعاد مجلسي با ترجمه فارسي، ص 114 ؛ مفاتيح الجنان، اعمال شبهاي ماه رمضان، دعاي افتتاح و بسياري از كتب ادعيه ديگر.

[6] بشارت عهدين، ص 239.

[7] بشارت عهدين، ص 239، پاورقي.